।। ॐ श्री परब्रह्म गोपालनाथाय नमः ।।
सृष्टी नियमांच्या आधारे चालते. सृष्टीतील सर्व मानवीजीव त्या नियमांचे बांधिल असतात. त्यामुळे सर्व मानवांना कर्म हे करावे लागते. ज्या ज्या प्रकारे त्याच्याकडून कर्म होते त्या त्या प्रकारे तो सु:खी, दु:खी, स्वता:च्या उद्योगात मग्न, दुबळा किंवा असहाय्य असा असतो. ज्या प्रकारे तो कर्म करतो त्या प्रकारे त्याची मानसिक अवस्था बदलत जाते आणि मानसिकतेचा परिणाम संपूर्ण आयुष्यावर होतो. सृष्टी निर्माण करणा-या परमेश्वराने सर्व गोष्टी मानवाच्या हातात दिल्या आहेत. कर्म काय करायचे हे स्वत:चे स्वत: ठरवायचे असते. तशी बुध्दीही परमेश्वराने दिली आहे. भरपूर धनसंपत्ती एखाद्याकडे असली आणि त्याची मानसिकताच निट नसेल तर त्या संपत्तीचा उपभोग तो घेऊ शकत नाही. पण एखाद्याकडे काही नसेल आणि त्याची चित्तवृत्ती जर स्थिर असेल तरीही तो समाधानी राहू शकेल. काही जण समाजहिताचे कार्य करीत असतात. स्वत:च्या कर्मातून इतरांचा काही लाभ होईल असेच कर्म ते करतात. समाजहितासाठी स्वत:चे जीवन अर्पण करतात. अशा मानवाला परमेश्वराचे नामस्मरण करण्यात काही अडचणी येत नाहीत. त्याचे मन व बुध्दी स्थिर राहतात. काहींना जगातील प्रलोभनाचे जास्ती आकर्षण असते. जे जे दुसर्यापाशी आहे ते स्वत:ला मिळवण्यासाठी ते सतत धडपडत असतात. ते सतत स्वत:चा विचार करतत व कुटूंबाचाही विचार करतत. स्वत:ला व कुटूंबाला सर्व प्रकारच्या सूखसोई कशा मिळतील याच चिंत्तनात ते असतो. अशा मानवांना जिवनात भरपूर कष्ट करावे लागतात. आयुष्यभर त्यांचा लोभ कमी न होता. वाढतच राहतो. शांती व समाधान त्यांना मिळत नाही. त्यामुळे ईश्वराचे चिंतन व नामस्मरण करण्याची त्याला आवडच राहात नाही. साधना व ध्यानधारणा याचा त्यांना खूपच कंटाळा येतो. जिवन संपेपर्यंत त्यांना काहीच साध्य होत नाही. काही मानवांच्या जगण्याला काहीच निटनेटकेपणा नसतो. जशी लहर येईल तसे ते कर्म करत असतात. स्वत:मधील गुणांची त्यांना पारख नसते. चित्तवृत्ती कायम अशांतच राहते. उत्तम काम करण्याची क्षमता असूनही ते काहीच काम करु शकत नाही. त्यांच्या कर्मातून स्वत:चेही भले होत नाही व इंतरांचेही नाही.
त्यासाठी मनुष्याने स्वत:ला काय साध्य करायचे याचे एक ध्येय डोळ्यांपुढे ठेवायचे असते. स्वत:चे जिवन उत्कृष्ट जगून ईश्वराचे नामस्मरण करता आले पाहीजे. ध्येय जर निश्चित असेल तर कर्मही त्याप्रमाणे घडत जाते. जिवन हे नुसतेच जगायचे नसते. तर त्या जिवन देणा-या परमेश्वरासाठी सूध्दा जगायचे असते.
ॐ जय हो!
Nature follows some rules thus all the living organisms in nature also follow the same. That is why every human being has to carry out all essential deeds in day today life with certain rules. Human behaviour develops according to the way of working and the work environment. These factors develop behavioral traits like weak mindedness, introversion and also make the person sad or happy according to situations. This work may be personal or work for earning but the effect is same in both cases. This psychological development influences whole life. The creator of this nature; the Almighty God has given all rights in the hands of human beings thus it depends on us how to behave, which type of deeds to perform, in what manner our lifestyle should be. For this, each of us is provided with brain and thinking power. Some people have good financial condition but due to improper mentality cannot take advantage of wealth. Some people have many desires in life and after looking comforts of others they increase. These people always think about progress of self and own family. They work hard for achieving comforts and luxury. In this process they never get time for self and for remembering God. Sadhana and Nama-Smarana is disliked by them. They cannot achieve any spiritual state till end of life. Another example is of people who live according to state of mind- which keeps on changing frequently. Such lifestyle is unbalanced. They never realize own capabilities and qualities. So they can’t make own life better nor they can help others. On other hand some people work throughout the life for betterment of others. They get satisfied by watching others happy. Their mind always remains peaceful and stable. Such people never face problems in Naam-Smarana (Remembering Naam).
To live a better life some aim should be always kept in mind. After performing routine tasks and handling responsibilities properly, we must be able to spare sometime for Naam-Smarana. This will bring work-life balance. If our aim is fix, then our deeds also get in proper direction. Life is not just to live but it is to be lived for the one who has given it.
Om Jai Ho!
No comments:
Post a Comment